สาเหตุที่ทำให้นักกอล์ฟจำนวนมากตีลูกผิดพลาดจากไลที่ลูกจมในทราย หรือที่เรียกกันว่า “ไลไข่ดาว” คือ การใช้เทคนิคของการระเบิดทรายที่ไม่เหมาะกับสถานะการณ์ ด้วยการยืนจรดลูกด้วยหน้าแซนด์เวดจ์ที่อยู่ในตำแหน่งสแควร์หรือเปิดหน้าแซนด์เวดจ์ ทำให้หัวแซนด์เวดจ์ที่ถูกออกแบบให้ปาดแฉลบทรายบางๆ สอดลงไม่ถึงใต้ลูกกอล์ฟและตีถูกที่กลางลูกไม่ออกจากหลุมทรายหรือลอยข้ามกรีนในที่สุด ในการตีลูกจากไลไข่ดาวนักกอล์ฟจำเป็นต้องเปลี่ยนวิธีการใช้แซนด์เวดจ์ การยืนจรดลูกและ เทคนิคการสวิงดังต่อไปนี้
1
(1) ในยามที่ต้องตีลูกจากทรายไลไข่ดาว นักกอล์ฟจะต้องปิดหน้าแซนด์เวดจ์เล็กน้อย เพื่อให้สันคมด้านหน้าของหัวแซนด์เวดจ์สามารถสับลงลึกถึงใต้ลูก
(2) แทนที่จะยืนด้วยแนวของลำตัวที่เปิดไปทางซ้าย นักกอล์ฟควรยืนให้แนวของลำตัวขนานกับแนวของเส้นเป้าหมายโดยให้ตำแหน่งของลูก กอล์ฟอยู่ค่อยไปทางเท้าขวา
(3) หลังจากที่ได้ยืนจรดลูกอย่างถูกต้อง นักกอล์ฟจะต้องตั้งใจตีชอร์ดนี้ให้เด็ดขาดด้วยการหักข้อมือขึ้นชันทันที
(4) แล้วสวิงหัวแซนด์เวดจ์ ลงในมุมชัน สับลงที่ทรายด้านหลังลูกกอล์ฟราว 2 นิ้ว โดยให้ข้อมือซ้ายอยู่ในสภาพมั่นคงไม่หักพับผ่านจุดกระทบ อย่าลืมว่าต้องกล้าสวิงหัวเหล็กให้เด็ดขาด ลูกที่ตีออกจากไลไข่ดาวจะพุ่งต่ำไม่มีแบ็คสปินซ์และตกไม่หยุด ดังนั้นนักกอล์ฟจึงต้องคำนวนเผื่อพื้นที่ให้ลูกกลิ้งบนกรีนให้เพียงพอ
#ไลไข่ดาว
