พี่ญา

อายุของผมก็กระเถิบเลยเลข 50 แล้ว และโรคประจำตัวของคนปูนนี้คงหนีไม่พ้นโรคปวดเมื่อย ผมจะมีปัญหาปวดที่ต้นคอและสะบัก ปวดมานานกว่า 10 ปี ปวดทุกวันจนปวดหัวไปหมด ไปหาหมอทั่วทุกสารทิศก็ไม่หาย เผอิญเพื่อนสนิทได้แนะนำให้รู้จักกับ พี่ญา หมอนวดจับเส้นแบบแผนไทย

พี่ญา นวดจนอาการปวดเป็นเวลายาวนานของผมดีขึ้นอย่างเหลือเชื่อ และในที่สุด พี่ญา ก็กลายมาเป็นหมอนวดประจำตัว โดยจะมานวดผมที่บ้านประมาณอาทิตย์ละครั้ง

พี่ญา อายุราว 50 กลางๆ ตัวเล็กๆ ผอมๆ แต่ความที่แกเป็นหมอนวดมานานหลายสิบปี ทำให้นิ้วมือของแกแข็งแรงดังคีมเหล็ก

พี่ญา เล่าว่า เคยนวดคนญี่ปุ่น นวดไปนวดมา ตาโกโบริ เกิดมีอารมณ์ลงมือปลุกปล้ำหมายเผด็จศึก

พี่ญา ก็ไหวทัน เลยใช้มือตะปบบีบไปที่คอหอย ตาญี่ปุ่นหื่นกามถึงกับล้มลงไปชักหน้าเขียวคามือ หลังจากที่ พี่ญาปล่อย มันคลานไปฟ้องผู้จัดการโรงนวดว่า พี่ญา พยายามจะฆ่ามัน

อีกครั้งหนึ่งเพื่อนผู้หญิงของพี่แกเมาแล้วดันไปมีเรื่องกับผู้หญิงโต๊ะข้างเคียงตบกันแหลก พี่ญา วิ่งเข้าไปห้ามผู้หญิงโต๊ะนั้น จับมือทั้งสองข้างไว้ให้หยุดตบกัน ผู้หญิงคนนั้นก็ร้องโวยวายและดิ้นสุดฤทธิ์ไม่ยอมเลิก ผลปรากฏว่าข้อมือทั้งสองข้างของหญิงผู้โชคร้ายถึงกับหักคามือ พี่ญา

ผมสงสัยว่าที่เธอดิ้น น่าจะเป็นเพราะความเจ็บปวดทรมานมากกว่าพยายามขัดขืน

ผมถาม พี่ญา ว่า พี่ญา สามารถบีบลูกมะพร้าวให้แตกด้วยมือเปล่าได้มั้ย

พี่ญา หัวเราะ แล้วบอกว่า คุณนิด นี่ตลก

ความที่ พี่ญา เป็นหมอนวดชั้นเยี่ยม พี่ญา จึงมีลูกค้ามากหน้าหลายตาตั้งแต่ ส.ส.ดาวประจำสภาฯ ดาราชื่อดัง นักธุรกิจใหญ่ บุคคลคนในวงการไฮโซ ผนวกกับลูกศิษย์ที่ผมแนะนำไปก็หลายคน

เวลาที่ พี่ญา มานวด ครั้งหนึ่งประมาณ 3 ชม. พี่ญา ก็จะเล่าถึงเรื่องลูกค้าคนโน้นคนนี้ให้ฟังเป็นที่สนุกสนาน ฟังแล้วรู้สึกว่า พี่ญา เป็นคนฉลาดมาก เสียอยู่อย่างเดียวว่า พี่แกมักจะเรียกชื่อคนผิดเป็นประจำ เช่น ลูกศิษย์ของผมคนหนึ่งชื่อ คุณตุ้ง แกจะเรียกว่า คุณผักบุ้ง ลูกของ คุณตุ้ง ชื่อ ช๊อบ แกเรียกว่า คุณท๊อป ลูกศิษย์อีกคนชื่อ คุณพัช แกเรียกว่า คุณวัด ลูกของ คุณพัช ชื่อ ตูมตาม แกเรียกว่า คุณมะตูม

มีอยู่วันหนึ่งในขณะที่ พี่ญา กำลังนวดผมอยู่ ทีวีประกาศข่าวพายุหิมะถล่มที่ประเทศญี่ปุ่น ถึงขนาดทำให้รถไฟตกราง เมืองทั้งเมืองมีแต่หิมะสีขาว

พี่ญา ถามผมว่าหิมะนี่กินได้มั้ย คุณนิด

ผมเลยยิงมุกไปว่า กินได้สิ พี่ญา ถ้าเอาน้ำหวานราดนี่กินเหมือนน้ำแข็งไสยังไงอย่างงั้นเลย

พี่ญา นิ่งเงียบไปสักพัก แล้วพูดขึ้นมาว่า เอ้อดีนะ ถ้า พี่ญา ได้ไปญี่ปุ่น พี่ญา จะพกฮิรูดอยด์ ติดตัวไปด้วย เอาไว้ราดหิมะกิน

หมายเหตุ: ฮิรูดอยด์ ของพี่ญา คงหมายถึงน้ำหวาน

เฮลส์ บลู บอย

Comments

comments